અમેરિકા જ્યારે હતું નવું નવું

 અમેરિકા જ્યારે હતું નવું નવું

આહાહા શું છે
આ સ્વપનું કે સાચું
આ ખુલ્લી સડકો
નિયોન ની ઝાકઝમાળ રોશની
બસ હું ને તું મોટી ગાડીમાં
લાંબી સફરે

સ્વર્ગ લાગે હાથવગું
રસ્તે રસ્તે ઝળહળ ઝળહળ
નવા મિત્રો, નવા કપડાં
નવું ઘર, નવી જિંદગી
પણ કાં યાદો સતાવે જૂની

વિચાર આવે નિશદિન 

ક્યારે થશે આપણું
અમદાવાદ આવું
કેવી રીતે વહેંચું
આ ભારોભાર ખુશી

ભલે હોય સ્વર્ગ સમ 

આ નવો દેશ, નવો વેશ 

પણ 

હૃદયમાં ભોંકાય શૂળ ની જેમ 

આત્મજનો નો સંગ

Fifty years

On a 50th birthday

Can't believe you are fifty

Arriving on the top 

Of the hill of life 

The view from here is perfect

The years past and the years ahead 

See how far you have come

The Innocence of childhood

The warmth of family 

Exhilarating years of youth

Laughters Pranks and Parties

Nintendo and Guitar

Music and Masti

Kids and career 

And now, look ahead

To a wonderful future

There are still

Peaks to climb

Dreams to fulfill

Adventures to log 

Places to travel

So take a moment today

To enjoy this perfect view

And plunge ahead

The future is waiting!

Happy Golden Birthday!

આપ લે

 માગ્યા કરતાં મળ્યું ઘણું 

આપ્યું  હે ઈશ્વર 

તેં ખોબો ભરી ભરી 

હે જીવન તું ધન્ય છે 

પણ, 

મે ચૂકવ્યું પાછું કેટલું 

તે હિસાબ હજી બાકી છે 

જોઉ જ્યારે પાછું ફરી આજે 

વિચારું, આપ્યા કેટલા સ્મિત 

અને લૂછ્યા  કેટલા આંસુ 

ક્યાં  બાંધ્યા લાગણીના તાર 

અને કેટલા ગાંઠ્યા પૂર્વગ્રહ 

ક્યારે ઉજવી ઉદારતા દિલની 

અને ક્યારે સંકોચયુ અંદર મન 

ક્યારે આપી નોંધારા ને સહાય 

અને ક્યારે મોઢું ફેરવ્યું તત્કાળ  

ફરજ ક્યાં ક્યાં ચૂકી ગયા 

હક કેવા સાચવ્યા જતન થી 

સેવા ક્યાં ચૂક્યા કરવાની 

મેવા  શોધ્યા ક્યાં વણહકનાં 

ચિત્ર જે ઉભરે છે આજે 

તે મન ને લાગે છે થોડું ફીકું 

લીધું છે  ઘણું હરખભેર 

ને  કદાચ આપ્યું છે અણીભર  

હજી પણ સમય  છે મનવા 

હિસાબ ચૂકતે કરવાનો 

મીનળ 

 

 

No Time

 No Time, said he

No time, said she

Where is the time, said they

No one knows where the time goes, said all

No time for parents, 

No Time for children

No Time for friends

No Time for neighbors

Even no time for self

No time, No time

So what happened?

Where did the time go?

Years ago,

Our grandparents had time

Washed clothes by hand

Cooked fresh meals every day

Sewed their own clothes

And yet never said, no time

Our parents raised

Many kids, helped neighbors,

volunteered, 

Baked cookies for school,

They had

No ATMs, No Paying bills online

No smartphones

No Frozen foods or Microwaves,

Ubers or Take Outs

But they had time 

So, 

What happened?

Where did the time go?

Meenal

આઝાદી

 જન્મ્યા અમે આઝાદ ભૂમિ પર 

મળી સ્વતંત્રતા જન્મજાત 

વગર આપે એક લોહી ની  બુંદ 

કે વગર કરે કોઈ ત્યાગ 

નથી વેઠી કોઈ યાતના 

કે નથી ભોગવી પરતંત્રતા 

માની લીધો કે 

આઝાદી છે અમારો 

જન્મસિદ્ધ હક 

સમજ્યા નહીં શું હશે વીતી 

આગલી પેઢીઓ પર 

કર્યા હશે કેવા ત્યાગ, 

હશે કેવી દેશદાઝ 

ના બેઠા એ પેઢી સાથે કદી 

સાંભળવા એમની કહાણી 

ઇતિહાસ ના પાનાં તો હજી 

હતા ભીના તાજી સાહી થી 

વાંચવાની કયા ફુરસદ હતી  અમને 

અમેતો હતાં સ્વતંત્ર ભારતના 

સંતાન

મીનળ પંડ્યા

 

વર્ષગાંઠ

વર્ષગાંઠ 

વિચારતા નાનપણમાં 

કે છે જે જન્મદિવસ 

તે કેમ કેહવાય વર્ષગાંઠ 

મોટા જેમ થતાં ગયા 

તેમ સમજાયું કે વર્ષો 

ઉમેરે છે અનેકાનેક ગાંઠો

માટે કહેવાય વર્ષગાંઠ 

 

થોડી શારીરિક  થોડી માનસિક 

થોડી ઢીલી, થોડી કઠણ 

થોડી ચેહરા પર પાડે કરચલી 

ને થોડી અંદર સચવાય 

થોડી મીઠી મધ 

થોડી કડવી વખ 

જીવન છે બસ 

અનુભવો ની લહાણી 

ને સમજણોની કહાણી

ગત વર્ષો ની આપવીતી 

ને આવનાર વર્ષોની 

અગમબુધ્ધિ 

સરી જતાં વર્ષોના 

વહેતા પાણીમાં 

યાદોની ડૂબકી 

પ્રાર્થના આ જન્મદિવસે 

આવતા સમયમાં ખોલીને 

સૌ બંધ ગાંઠો 

ત્યજી ને વર્ષગાંઠ 

ઉજવું આજે  મમ જન્મદિવસ 

મીનળ 

 

શૂન્ય

 શૂન્ય છે 

આ જગત આખું

શૂન્યમાં થી 

છે ઉદ્ભવ્યું

શૂન્યમાં પરિણમશે કદી

શૂન્ય ઉમેરો જેટલા 

રહેશે છેવટે શૂન્ય 

તોયે 

 જીવન આખું વીતે 

શૂન્ય પર શૂન્ય 

ઉમેરવામાં, એક 

એકડાની પાછળ 

પણ અંતે

પાંચ તત્વો નું 

આ શરીર, મળી 

જશે પાંચ તત્વો માં 

તો શું 

 માનવી જીવન

 પણ  છે શૂન્ય?

શૂન્ય જીવન માં 

થવાય કેમ ધન્ય?

મીનળ  પંડ્યા