ગાઢા સંબંધો - આછા વ્યવહારો

ગાઢા સંબંધો જ્યાં જ્યાં
ત્યાં ત્યાં આછા વ્યવહારો

જ્યાં મળાય દિલથી, પ્રેમથી
જ્યાં આશા નહિ ઉપેક્ષા નહિ
છે બસ ઉમળકો અંદરનો

દેખાવ નહિ દબદબો નહિ
ના આડંબરની આડ
ખુલ્લું દિલ ને ખુલ્લી વાત
હાસ્ય ગુંજે અંદર બહાર

ખુશહાલ માનું હું મુજને
મળે જીવન માં જો
બસ એક આવો સંબંધ

ધન્ય મમ  જીવન બને
જો  સઘળા સંબંધો
ગાઢા મળે ને
વ્યવહારો આછા મળે

મિનલ પંડ્યા

સંબંધોની ગલીગુંચી

સંબંધોની ગલીગુંચી માં
રોજ હું  અટવાવું
સાચું ખોટું, સારું ખરાબના
ચોરાહે હું ભટકાવું

લાગણીઓની આળ પંપાળ
ને અહંકારની  માવજત પળ પળ
તોય જીત તો જાણે દરિયાની રેત
રહે  હર હમેશ સરકતી મુઠી મત

હોય જો  કોઈ સંબંધોના  દેવ
જેને રીઝવી કરાય મ્હાત
પૂજા કરૂ તેની રોજ  પરભાત
કરું આરતી, ને રાખું  વ્રત

પણ મનમાં રહે છે એક વાત
અનુભવ થી સમજાયું છે સત
હશે રીઝવવા સર્વ દેવ સહેલ
પણ રીઝવવું એક માનવી મુશ્કેલ

આ નાના માનવી

આ નાના માનવી

આજે શેરીમાં જોયા ફરતા
નાના મનના નાના માનવી
કરતા ચૌટે વાતો મોટી

સાંકડું જીવન, સાંકડી પહોચ
પણ ઉદારતાની વાતો રોજ
નાની ચોરી ને નાનું જુઠ
નાની  નિંદા ને નાનું કૂટ
આ નાના દિલ વાળાઓની
મહેચ્છાઓની નાં ખોટ 

નાની ઈર્ષા નાના દ્વેષ
નાના કજિયા નાના કલેશ
પણ નાના નાના રુદિયામાં
છલોછલ  અહંકાર વિશેષ

અભિલાષા આભ આંબવાની
પાંગળો ભલે વ્યવહાર
રીસામણા, અપમાન, ચીડ
દુભાતી  લાગણીઓનો માળખો

અરે ઓ નાના માનવી
તું ચડ ઉંચાઈ માનવતાની
જો ખોલી હ્રીદયના દ્વાર જરા
ને લંબાવી હાથ તારા

જો કેવા મળે છે માન ને પ્રેમ
કેવું થાય છે છલોછલ હૈયું
કેવા ભાગે છે નાના વહેમ
ને જીવન બનેછે હર્યું ભર્યું

મીનલ પંડ્યા

આવો આ ભારતમાં

આવો આ  ભારતમાં

વિદ્યા જ્યાં વ્યાપાર બન્યો છે
મંદિર જ્યાં વ્યવસાય બન્યો છે
એવા આ ભારતમાં
આવો  તમે ગાંધી અને આવો તમે  રામ

આદર્શો રહ્યા છે દર્શન પૂરતા
ને ધર્મ રહ્યો છે ભાષણ પુરતો
આ ભારોભાર કળીયુગમાં
આવો હે કૃષ્ણ વાસળી લઈ કરમધ્યે

એક રાવણ ને મારવા રામ તમે લીધો અવતાર
એક કંસને કચરવા કૃષ્ણ તમે ધર્યો મનુષ્ય દેહ
આજે રાવણ ને કંસ ઘૂમે  છે શેરીએ શેરીએ
તો ક્યાં ગયા  છો તમે સચરાચર?

અંગ્રેજોને હટાવવા ગાંધી તમેં કરી દાંડીકુચ
સ્વદેશ ને સાદાઈ ની તમે મચાવી ધૂન
આવો જોવા આજે કે કેવી છે ગોરા પરદેશી
ને કાળા પૈસાની ઝાકમઝોળ

રાજાઓની  રિયાસતો  લઈને
સરદાર તમે  બનાવ્યું હિન્દુસ્તાન
રાજકારણીઓ છે આજે નવા  રાજાઓ
કહો ક્યારે આવો છો તમે રિયાસતોને રાસવા

આજે આ ભારતમાં ડુસકા લે છે આદર્શો
ને ચીર ઊડે છે દ્રૌપદીના ભરી સભામાં
તો સારથિ  થઈને  અર્જુનના
ક્યારે આવો છો કૃષ્ણ કનૈયા ધર્મને સ્થાપવા


મિનલ પંડ્યા

ડહાપણ ના આવ્યું

ના આવ્યું

જિંદગીમાં કેમે કરીને ડહાપણ ના આવ્યું
ખોટા ને ખરા કહેવાનું શાણપણ ના આવ્યું
દુનિયાના રંગમંચ પર હરરોજ ભજવાતા
વ્યવહારનું વ્યાકરણ નાં આવ્યું

ભાવનાઓના ઉછળતા સમુંદર ને
નાથવાનું સુકાન નાં આવ્યું
ખુલ્લા દિલના એકરારો ઉપર
મુકવાનું ઢાકણ ના આવ્યું

પ્રયત્નો તો પળ પળ કર્યા પણ
મોહરું ઓઢીને ફરવાનું ના આવ્યુ
અટકળો તો હરરોજ કરી વાંચવાની
પણ છુપાયેલા ચહેરાઓને પારખતાં ના આવ્યું!

પણ આવ્યું  સમજમાં આજે અંતે
કે આ બનાવટી દોડ છે જે ઉંદર તણી
ને છે સફળ નિષ્ફળ ના જુઠા ત્રાજવા
તેનાથી પર છે નિજાનંદ સૌથી મોંઘો

ઈશ્વર કરી તેં આ દુનિયા અનોખી
કે તારા બનાવેલા આ જગતમાં
જેને જીવતા ના આવ્યું
ને રહ્યા જે  સંસારે હારતા 
તે જ જીતી ગયા આ જીવન
ને તરી ગયા ભવસાગર

મિનલ પંડ્યા

આધુનિક મંગલાષ્ટક

આધુનિક મંગલાષ્ટક

વેકેશન મળતા રહ્યે ઉભયને ને ઝગમગે સૂર્ય ત્યાં
pizza hut પ્રગટે સદા સમીપમાં જ્યાં જ્યાં તમે વિચરો
જોઈતી, ને ના જોઈતી બધી ચીજો મળતી રહે સેલમાં
ને જયારે તમે નીસરો શોપિંગ માં, પાર્કિંગ મળે સહજમાં

સુવર્ણ, પ્લેટીનમ તણા તવ હજો ક્રેડીટ કાર્ડ પર્સમાં
ને મોટર--ગાડી હજો હમેશા ટીપટોપ કંડીશનમાં
કેલરી નાં ગણવી પડે બે'ની કદી, હો કોલેસ્ટ્રોલ કંટ્રોલમાં
workout  કરવા ક્લબ હજો, whirlpool ની સાથમાં

weekend માં નિદ્રા મળે સુખભરી, ના ફોનની રણકે ઘંટડી
surprise  પાર્ટીઓ મળે બે'ની ઘણી, કોઈ ભેટના હો duplicate
શોધી લે નિજ ride  તવ સંતાન સૌ, કરવું ના પડે ના શોફરીંગ
કમ્પુટર ની કૃપા મળો હરઘડી, હો માહિતી સભર જીવન તમ

અંબરથી વરસી રહો અવિરતપણે, વર્ષા સદા ડોલરતણી
investment વધતા રહો દિનબદિન મળજો બોસ કૃપમાયી
ભારતની મળતી રહે ટ્રીપ ઘણી, ના હો duty કસ્ટમ તણી
પ્રાર્થું હે ઈશ આજ આ યુગલનું, અમરીકા મહી મંગલમ


મિનલ પંડ્યા 

પિત્રુ ઋણ

પિત્રુ ઋણ

સંસ્કાર, શિક્ષણ અને શિખામણ
ઘડતર, કેળવણી અરે જીવનનું બંધારણ
સમજ સૌ પ્રથમ ઈશ્વર તણી
ને દ્રષ્ટિ  સૌ પ્રથમ સમષ્ટિ  ભણી

આપી જીવનભર જે પિતાએ
એ પિતૃ ઋણ હું કેમ ભરું?

આદર્શોથી ભર્યું હૃદય મમ
મહત્વાકાંક્ષાથી મઢ્યું માનસ પટ
વાત્સલ્ય ભાવે ભીંજવ્યું શૈશવ
ને ખેલદિલીથી ખીલ્વ્યું યૌવન

વિકસાવ્યું વ્યક્તિત્વ જે પિતાએ
એ પિત્રું ઋણ હું કેમ ભરું?

જ્ઞાન,વિજ્ઞાન ભાષા અને ભૂગોળ
ફૂલ પાંદડા દરિયો ને ડુંગર
ધર્મ, મર્યાદા સાચું ને ખોટું
સંબંધ લાગણી, ધૈર્ય બહાદુરી

શું શું શીખવ્યું જાણે અજામારુ।ણે
એ પિત્રું ઋણ હું કેમ ભરું?

મૂડી મળી જે સૌ તવ થકી
નિર્વ્યાજ સ્નેહની અમીભાવનાથી
સીંચી શકું એ જ જીવનમૂલ્યો
નવી પેઢીને, બસ એ જ યાચું
થશે પરિપૂર્ણ સત્ય ને સાચું
તોજ પિતૃઋણ ચુકાશે મારુ

મિનલ પંડ્યા