કોરોના ની કરામત

કોરોના ની કરામત

ત્રસ્ત ત્રસ્ત ધરતિ  હતી
વ્યસ્ત વ્યસ્ત હર માનવી
પશુ પક્ષી ભયભીત
પ્રાણી માત્ર સંકુચિત

આકાશ પ્રદુષિત
વાત પ્રદુષિત
નદી નાળા ને સાગર
સર્વે પ્રદુષિત

ઊંદર દોડમાં ગ્રસ્ત માનવી 

ત્રાહિ મામ ત્રાહિ મામ

પોકાર ઉઠ્યો સર્વત્ર

પ્રાણી માત્રનો 

ત્યાં આવ્યો કોરોના

નામે એક રાક્ષસ  

નરી આંખે જે  દેખાય ના 

નાકે થી સૂંઘાય ના 

હાથેથી પકડાય ના 

કેમ કરીને મરાય આ

એ મોટી મૂજવણ  

સૌ બન્યા શાંત 

ઘર મહી કેદ 

ધરતી શાંત 

આકાશ શાંત 

પશુ પક્ષી આનંદ વિભોર 

ભર રસ્તે મચવે શોર 

આકાશ સ્વછ,હવા સ્વછ

નદી નાળા રમ્ય 

શું આ રાક્ષસને હશે 

ઈશ્વરે મોકલ્યો?

શીખવા માનવીને 

એક પાઠ?

શું માનવી શિખશે કશું?

કે રહેશે પુંછડી 

વાંકી તે વાંકી?

 મીનળ