Total Pageviews

Saturday, April 30, 2011

આધુનિક જન તો તેને રે કહીએ

વૈષ્ણવ જન તો  તેને રે કહીય ની parody


આધુનિક જન તો તેને રે કહીએ, જે પીડ બીજાને આપે રે
પરદુ:ખે ઉપભોગ કરે તોયે, મનમાં આંચ ન લાવે રે

સકલ લોકમાં સહુને છેતરે , નીંદા જે કરે સૌની રે
વાચ કાચ મન નિરંકુશ વિચરે, ધન ધન ધન ની રટની રે

મોહમાયાથી મન ભરપુર જેનું, દ્રઢ વૈરાગ્ય જેના ભાષણમાં
રામનામ જેને નેવે ચડાવ્યું, સકલ જગત જેની ઝાપટમાં

વક્રદ્રષ્ટિ જેની, લોલુપ હૈયું,સૌ સ્ત્રી પોતાની માને રે
જીહ્વા જેની સત્ય ના જાણે, પરધન નવ છોડે સહેજ રે

વ્યાજવટામાં પારંગત જે, કામ ક્રોધ ભરી કાયારે
ભણે મિનલ તેના પડછાયાથી ભૂત પિશાચ પણ ભાગે રે 

મિનલ પંડ્યા



Thursday, April 7, 2011

નોકર દેવ

નોકર દેવ
તેત્રીસ કરોડ દેવતા જ્યાં યુગો યુગો થી કરતા સહ વસવાટ 
એ ભારતની કર્મભૂમિ પર આજે ફક્ત છે નોકર દેવનું રાજ 

પ્રાતઃ કાળે માળા જપતા સૌ રામાની નામની 
દર્શન થાતા ધન્ય થાય સૌ શાંતિ થઇ છે કામની 

રોદ્ર સ્વરૂપે જો કદીય પ્રગટે આ કળીયુગના દેવ તો 
ગ્રહશાંતિ કરમાયે ક્ષણમાં ને ઘર બદલાય રણમાં

રામરાજ્યમાં સીતા ત્યજાઈ એક ધોબણના કહેવાથી
આજે સેકડો રામ રઝળતા સહેજ રામાને વધવાથી

આજે પૂજા કરો સૌ નોકર દેવની આરતી ઉતારો મહારાજની 
રિઝવો દુધવાળા, ઝાડુંવાળા સૌને , ને મેળવો મુક્તિ સૌ કામથી


મિનલ પંડ્યા 

Friday, February 25, 2011

ક્ષણભંગુર જિંદગી, તું ક્યાં ગઈ?


ક્ષણભંગુર જિંદગી, તું ક્યાં ગઈ?

ધાર્યું ન'તું કે જિંદગી આમ  અલપ ઝલપ સરકી જશે 
ધાર્યું ન'તું કે ખ્વાબ કૈક આછા અધૂરા રહી જશે

લાવ્યા હતા સાથ કેઇક અભીલાશાઓનો ટોપલો 
ઉમેરતા રહ્યા ક્ષણ ક્ષણ નવી ખેવાનાઓનો થોકડો 
નો'તી ખબરકે જિંદગી તો પળ પળ વધેરાય છે
ને કાલની આશા તળે આજ તો હોમાય છે

દિવસો વીત્યા વીકેન્ડ ની રાહમાં
ને મહિનાઓ વીત્યા રજાઓની ચાહમાં 
બચપણ વીત્યું યુવાની ની તલાશ માં 
ને યુવાની વીતી સુખની ભાગદોડ માં

હવે જયારે આવ્યો પ્રૌઢાવસ્થાનો   ઉમરો
ને જયારે દેખાયું આગળ થોડું ને પાછળ ઝાઝું
ત્યારે થાય છે કે  આ લાંબી સફર કેમ કરીને 
હાથતાળી દઈને છટકી ગઈ - ને ક્યાં ગઈ 
એતો ધાર્યું ન'તું કે આમ બસ હાથથી જ સરકી જશે! 

મિનલ પંડ્યા 





Wednesday, December 15, 2010

બદલાતી વ્યાખ્યા

બદલાતી વ્યાખ્યા 

રૂ નાં પીન્જ્નારા  ગયા
ને પ્યાલા બરણીવાળા ગયા 
વાસણ ની કલાઈ કરવા વાલા તો સાવ ગયા
આ સૌ લેતા ગયા પેઢી ભરની યાદ
હવે શાકભાજીવાળા પણ જશે?

મોલ અને supermart કેટ કેટ લાને કચરશે?
સ્વતંત્ર ધંધો રોજગાર કરતી બહેનો
ને પોતીકો વેપાર કરતા દુકાનદારો 
છેવટે ક્યાં જશે?

યાદ છે મને ફળિયાની ફળ વેચવાવાળી 
જેને અભિમાન પોતાના પપૈયા ને સીતાફલનું 
"જરા ચાખીને કહોકે છેને આખા ગામમાં સૌથી મીઠું?"

અને પેલી શાકવાળી 
જે નમતા જોખે ઘરાક જોઈ
ક્યાં જશે એ સ્વાભિમાન અને એ ઓળખાણ?

શોધશે કલાકના પગારવાળી નોકરી 
ત્યાગશે સ્વાભિમાન અને દરરોજ સવારે 
કરશે એક સમયપત્રીમાં કાણું
ને અઠવાડિયા ના અંતે મેળવશે ફરફરિયું

ક્યાં જશે એનું અભિમાન 
ફરફરિય ની રસીદમાં કે
કલાકના દરના પગારમાં?

મિનલ પંડ્યા 

Wednesday, November 17, 2010

ગુજરાતી અમેરિકામાં

ગુજરાતી અમેરિકામાં

સીરીઅલ નો કરે ચેવડો ને ચીઝનો કરે માવો 
આવો મળીયે આ ગુજરાતીઓને માણે અમેરિકાનો લ્હાવો

મઠીયા પાપડ સૂકવે તડકે માણે સેવ ગાંઠિયા ની ચટપટ 
ચરોતર હોય કે ચેરી હિલ પણ રાસ ગરબાની રમઝટ

ઉજવે દિવાળી ઉજવે હોળી ઉજવે નાતાલ રંગે 
ઉનાળામાં  બીચ પર માણે શ્રીખંડ ઊંધિયું ચંગે 

બોલે ભલે ભાંગ્યું અંગ્રેજી પણ ધંધો ધમધોકાર 
"ટેક તો ટેક નહિ તો ગો" એ ગુજરાતણ નો ખુમાર 

ગુજલીશમાં કરે ગપસપ ને ફેસબૂકમાં કરે ફ્રેન્ડશીપ
ભલે હોય અમેરિકામાં પણ જય જય ગરવી ગુજરાત હોઠે 

મિનલ પંડ્યા 

Monday, October 18, 2010

સંસ્કૃતિ

સંસ્કૃતિ

ઘર ઘર માં જ્યાં પ્રથમ રોટલી ગાય માતાની વણાય
એ સંસ્કૃતિ છે અમારી 
કર્તવ્યોની થાય પ્રશંષા, નાં અધિકારની ભાષા 
એ સંસ્કૃતિ છે અમારી 

કુટુંબની જ્યાં કલ્પના લાધી 
ત્યાગની કરી તપસ્યા 
ધર્મ, મોક્ષ ની  મર્યાદા માં
અર્થ, કામ ને બાંધ્યા
એ સંસ્કૃતિ છે અમારી

અણજાણી મહિલાને પણ જ્યાં 
માતા કહીને બોલાવે
પરિવારની પ્રગતિ અર્થે
નિજ હિત જ્યાં ભુલાવે
એ સંસ્કૃતિ છે અમારી

જીવન ને જ્યાં આદર્શોથી
સીંચે હર એક મમતા
માતા, પિતા, ગુરુ તો સમજ્યા
જ્યાં અતિથી દેવ ગણાતા
એ સંસ્કૃતિ છે અમારી


મિનલ પંડ્યા
 

Tuesday, September 7, 2010

અમેરિકા માં તેમ્પર્વારી

અમેરિકા માં તેમ્પર્વારી

આવ્યા અમે તો અમેરિકામાં 
ભાઈ રહેવા તેમ્પર્વારી
ગ્રીનકાર્ડ ની મોહજાળમાં
છોડીને ઘરની અટારી
આવ્યા અમે તો ....

માર્યું ભલે અમ ઘરને તાળું
પણ ચાલુ હજી નોકરી સરકારી
penson, પગાર ને providant ફંડ વાળી
લઈને લીવ ઓફ એબ્સંસ તેમ્પર્વારી
આવ્યા અમે તો....

સોચીઅલ સેક્યુરીટી માં નામ લખાવી
ને મેડિકેડ નું  કાર્ડ કઢાવી
લાહવો લેવા બે બે દેશ થકી 
ત્રિશંકુ સમ રહેવા તેમ્પર્વારી
આવ્યા અમે તો....

પણ ભૂલ્યા અમે કે આ ધરતી પર 
નાં મળે કશું જ પરમેનન્ટ 
આજે ધબકતું અમ રુદય અને વળી 
અમ જીવન જ આખું તેમ્પર્વારી
પણ તોયે આવ્યા અમે તો
અમેરિકા માં ભાઈ રહેવા તેમ્પર્વારી

મીનલ પંડ્યા